انتقاد طرفین عمدتا برکم‌کاری طرف مقابل برای ایجاد تعامل و برقراری رابطه البته با استدلال‌های متفاوت بود.
در حالی که برخی سفرا که تعداد آنها در مقایسه با جلسات چندروز اخیرکمتر بود از همکاری نکردن اتاق در تهیه و تامین اطلاعات اقتصادی برای سفارتخانه‌ها و بی‌توجهی به برخی مناطق و کشورها انتقاد کردند، محمد نهاوندیان رئیس اتاق، نبود رابطه مستقیم بین اتاق و سفارتخانه‌ها، غلبه نگاه سیاسی بر موضوعات اقتصادی و نگاه بخشنامه‌ای به بخش خصوصی را مورد تاکید قرار داد.
1 - نشست نمایندگان بخش خصوصی با بخش خصوصی که دومین نشست از نوع خود است، عموما به مباحث و انتقادات کلی و تکراری اختصاص داشت.
مباحث و مسائلی که کمکی نه به گسترش تعاملات اقتصادی و تجاری خارجی کشور می‌کند و نه به افزایش توان رقابتی بخش خصوصی منجر می‌شود.
شرایط خارجی و اقتصادی کشور و مواجهه با موضوع تحریم اقتصادی نیازمند تعامل جدی، برنامه‌ریزی شده و عملیاتی بخش خصوصی و نهاد‌های سیاسی است.
اما ظاهرا این تعامل هنوز تعریف نشده و طرفین بر سر مسائل کلی و تکراری متوقف هستند.
2 - در این میان فعالان بخش خصوصی و تجار و صاحبان سرمایه از یک سو و نمایندگان سیاسی از سوی دیگر مقصر نیستند.
آنچه جای خالی آن احساس می‌شود فقدان یک سازوکار کلان برقراری تعامل این‌دو است که فارغ از برخی ملاحظات و انتظارات متقابل در جهت گشایش اقتصاد خارجی کشور حرکت کند و به کارآمدی طرفین بینجامد.
در واقع نمایندگی‌های سیاسی از حالت کارکرد سنتی خارج شده و با ورود به مسائل اقتصادی و تجاری کارایی خود را توسعه بخشند.
از سوی دیگر، فعالان بخش خصوصی هماهنگ با نمایندگی‌های سیاسی دید خود را نسبت به مسائل اقتصادی و تجاری افزایش دهند و ضمن برخورداری از حمایت‌های سیاسی، به تحرک دیپلماسی کشور کمک کنند.
3 - قبل از این باید روحیه توسعه‌گرایی هم بر نمایندگی‌های سیاسی و هم بر فعالان بخش خصوصی حاکم شود.
تحقق این مهم تعامل بخش خصوصی و نمایندگی‌های سیاسی را فارغ از حرکت‌های ظاهری در شکل گردهمایی‌های مشترک که نتیجه مشخصی در پی ندارد، خودبه‌خود ایجاد می‌کند و راه همکاری را در شکل عملیاتی آن هموار می‌سازد.
